Ook jij kan deze blog in je mailbox ontvangen zodat je geen tips mist! Schrijf je hier in.
Verhalen uit mijn praktijk; Het verhaal van Marloes
Pruik
“Ik ben zo blij dat mijn haar weer groeit! Elke dag kijk in de spiegel en ik zie heel langzaam mijn haar weer groeien.
Ik weet eigenlijk nog niet goed wanneer ik mijn pruik af zal zetten.
Als ik naar buiten ga draag ik meestal mijn pruik en binnen loop ik meestal met een hoofddoekje of een sjaal om mijn hoofd.
Ja, afgelopen zomer liep ik gewoon in mijn blote hoofd.
Ik vraag me wel eens af wanneer andere vrouwen weer zonder pruik of iets op hun hoofd naar buiten gaan.
Mijn familie is er wel aan gewent maar ik ben bang voor de reacties van anderen als ze me zien.
Reacties van anderen
Nou, bang niet echt, maar die opmerkingen, goh wat zie je er goed uit! Staat je goed dat korte haar!
Daar zie ik wel tegen op.
Of dat ze denken; oh heb je weer zo’n kankerpatiënt
Ik wil dan gewoon lekker mijn ding doen en niet altijd door anderen worden aangesproken.
En trouwens, ik wil er helemaal niet goed uitzien met kort haar! Nou wel er goed uit zien, maar niet dat mensen zeggen dat kort haar me leuk staat!
Ik wil graag weer mijn lange haar terug. Dat zal nog wel een jaar of meer duren.
Mijn haar begint te groeien
Door dat mijn haren weer terug beginnen te komen, merk ik dat mijn pruik niet meer heel vast zit op mijn hoofd.
Soms denk ik dat de pruik afzakt maar in de spiegel zie je daar niks meer van.
Mijn familie zegt dat ik er al geweldig uit zien met die stekeltjes, en dat zal allemaal wel waar zijn, maar als ik in de spiegel kijk dan zie ik mezelf wel, maar toch ook weer niet.
Het is toch vreemd om naar jezelf in de spiegel te kijken en zo’n bloot hoofd te zien. Ik ben heel blij dat mijn haar weer groeit.
Het is nog een beetje vlassig, maar mijn vriendin is kapster zij gaat straks er weer een model in maken.
Ik ben benieuwd hoe ik er over een paar maanden uit zie”
Marloes heeft nog niet besloten wanneer ze er klaar voor is om deze stap te nemen.
Maar ik heb haar verzekerd dat er een moment gaat komen dat ze de moed en vertrouwen in heeft om schouders voor uit en hoofd omhoog over straat gaat lopen!
Wat voor wat voor jou het moment dat je besloot om geen hoofddoekje met dragen en geen pruik?
Mijn eerste keer
Ik liep al dagen te kijken wanneer ik mijn pruik af zou doen.
In ons hotel verbleef een aantal mannen al maanden bij ons en kenden het verhaal van Richard en mij.
Ik liep ook regelmatig met mijn hoofddoekje op in het restaurant.
Op een ochtend voor de kerstdagen liep ik zonder hoofdbedekking het restaurant binnen. Er zat nog één man aan het ontbijt. Hij keek me aan en was ontroert me zo te zien staan.
Ik kreeg een dikke knuffel van hem en hij zei:” je ziet er schitterend uit! ”
Welke tip heb jij voor Marloes, en wat is jouw verhaal?
Ik ben heel benieuwd!
Lieve groet, Anita
Ps: Foto van mij uit 2015
Ook jij kan deze blog in je mailbox ontvangen zodat je geen tips mist! Schrijf je hier in.
Ik ben Anita Bouma en ja, ook ik heb moeten dealen met de diagnose: kanker.
Maandenlang bestond mijn leven uit ziekenhuisbezoeken, fysiotherapie, bloedprikken en behandelingen. Ziek zijn was mijn dagelijkse bezigheid. Ik werd volledig geleefd en ik gaf me eraan over, want ik had geen keus. Ondanks alles, ging ik ervoor!